Uzlaşmak mı Taviz Vermek mi?

Yakın ilişkilerimizde zaman zaman çıkmaza girdiğimiz olur. Ne yardan ne serden geçemem derken aramızdaki bağın kopup gittiğinin farkına varamayız. Kendimizi, sınırlarımızı öncelemek en doğal olanıdır. Ancak herkesin yalnızca kendi sesini duyduğu bir ilişkide çıkmaz sokaklara girmek kaçınılmazdır. Peki hem kendi hakkımızı hem karşımızdakinin hem de ilişkimizin hakkını koruduğumuz yollarda yürümek mümkün mü?

İlişkilerimizi ustaca yönetmek kendimizi tanımaktan geçiyor. Ben neyi severim, neyi sevmem? Hangi durumlar benim kırmızı çizgimdir? Bu ve benzeri soruların cevapları kendi içimizde bir yerlere kaydedip gerektiğinde kullanmak üzere bekletiriz. Sonraki adımda bu ilişkide yalnız olmadığımızı, bizim sınırlarımız olduğu gibi karşımızdakinin de sınırları olduğunu hatırımızda tutmamız gerekir. Bunu da bir kenara not ettikten sonra kendimize sormamız gereken son soru ‘ilişkim bunu hak ediyor mu?’ olacaktır. yakın ilişkilerde içine düştüğümüz her çatışma, aslında duvara yumruk atmak gibidir; ne kadar sert vurursak kendi canımızın yanma olasılığı da o kadar artar.

Çözüm için taraflardan birinin ilk adımı atması kaçınılmaz olup dışarıdan kimse gelip bu adımı at(tır)amayacağına göre bunu yapacak olanın da kendimiz olması gerekir. Kendimizi, karşımızdakini tanımak için bulduğumuz cevaplar tam da bu noktada işe yarar. Hangi yolun patika, hangi yolun engebeli, hangi yolun asfalt, hangisinin mayın döşeli olduğunu bilebiliriz. Bizim için her gün 3 elma yemek hayat memat meselesi olabilir. Karşımızdakiyse kahverengi ayakkabıları olmadan dışarı adım atmayı hayal bile edemiyor olabilir. Diğer taraftan her ikimiz de ilişkimizin iyiliği için kahve içmemeyi tercih edebiliriz. Bir tarafta kırmızı çizgilerimiz, diğer tarafta esnediğinde bizi incitmeyecek sınırlarımız vardır. Uzlaşmaya başlayacağımız yer tam da burasıdır. İlişkimizde mutlu olmanın yollarından biri ve belki de en önemlisi uzlaşmaktır. Gözümüzü ve kulağımızı karşımızdakinin sınırlarına açarak uzlaşmanın dolayısıyla mutluluğun yollarını bulabiliriz.

Yeryüzünde iyi giden hiçbir ilişki yoktur ki üzerinde çaba harcanmış olmasın. Kendi haline bırakılan her süreç geriye gitmeye mahkumdur. Haklılık her zaman mutluluk getirmez. İlişkilerimizin mutluluğu hak ettiğini düşünüyorsak geri adım atmamak için sarf ettiğimiz enerjiyi uzlaşmak için sarf etmeyi deneyebiliriz.

Psikolog Gizem Topalcı